گويش اناركي

"انارك" شهركي با 2100 نفر جمعيت در منطقه‌ي بيابانك، واقع در شمال شرقي شهر نايين است. گويش اناركي پيوند نزديكي با گويش نايين دارد، و هر دو اعضاي شبكه‌ي هم‌تافته‌اي از گويش‌هاي محلي هستند كه عموماً «گويش‌هاي مركزي» ايران خوانده مي‌شوند.
+ برخي از واژگان گويش اناركي (aa = آ؛ x = خ):
Ker / Kert: كردن
Keft: افتادن
Waaf / waat: گفتن
Hanik / hanikishtan: نشستن
Mali: بسيار
Engoli: انگشت
Enju: زن
Mul: گردن
Yoshnow / yoahnuft: شنيدن
Masa: بزرگ
Werf: برف
Yumu: لباس
Mallu: گربه
Ber: در
Zuma: داماد
Sibi: سگ
Zuun: زبان
Horsh: فروختن
Xu: خواهر
Ko: كوه
Mer: مرد

+ ضماير:
mu : من
tu : تو
u / I : او
maa : ما
shemaa : شما
uhaa / ihaa : ايشان

+ صرف فعل win / di (= ديدن):
زمان حال:
mu I-win-I (مي‌بينم)
گذشته‌ي استمراري:
mu m-I-di (مي‌ديدم)
گذشته‌ي ساده:
mu m-I-di (ديدم)
گذشته‌ي بعيد:
mu m-I-di-y-a bi (ديده بودم)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

+ بخش دوم مقاله‌ي «آموزش و پرورش در ايران باستان» را روز آدينه در اين تارنما بخوانيد.
+ چنان كه بيش‌تر دوستان دريافته بودند، به جز بخش پاياني مقاله امروز، مرز ايران و توران مشخص شد در پايگاه خبرگزاري ميراث فرهنگي، باقي آن از مقاله «آرش كمان‌گير» اين تارنما برگرفته شده بود.
+ صداي عدالت خواهانه كورش جهاني شد